Η γιορτή της Καγκελόπορτας

Τα στοιχεία:

1. Η υπ’ αριθμόν 33437 αναφορά της συγκλήτου του Πολυτεχνείου της 11/10/1975, προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβά, που επιβεβαιώνει ότι κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο 15/11/1974 - 17/11/1974

2. Η μαρτυρία του πρύτανη του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνου Κονοφάγου στις 20/1/1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής και τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του «Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου» 1982 με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο.

3. Μολονότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος αποφάσισε, κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμει «τιμητική σύνταξη» στις οικογένειες των σπουδαστών που «έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο», ουδείς δικαιούμενος ή μαυροφορεμένη μητέρα βρέθηκε ή έλαβε την παραπάνω σύνταξη, που έμεινε τελικά αζήτητη.

4. Στην μαρμάρινη πλάκα (την οποία αποκάλυψε ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) και η οποία τοποθετήθηκε κοντά στη μεγάλη ασώματης κεφάλα, στο χώρο «της θυσίας» στο Πολυτεχνείο, έχουν αναγραφή δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβησμένη αλλά αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944». Δηλαδή, αφού δεν είχαν θύματα, στον αποκαλούμενο «ιερό χώρο» θυσίας, επιστρατεύθηκαν οι φοιτητές του 1941-1942!! 

5. Τα ατυχή θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, που όλα τους σκοτώθηκαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο επιβεβαιώθηκαν από το υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών από τα οποία προέκυψε ότι οι πολίτες που σκοτώθηκαν κατά το τριήμερο των συγκρούσεων είναι συνολικώς 23.

6. Με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Δημόσιας τάξεως Γ. Σκουλαρίκη επαναφέρθηκε στην ενεργό υπηρεσία με τα εύσημα του αντιστασιακού και ανέλαβε αστυνομικός διευθυντής ο Γ. Σαμπάνης . Η έρευνα του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη κατέληξε στην διαπίστωση ότι κατά το τριήμερο έχασαν την ζωή τους συνολικώς δώδεκα.

Το πόρισμα Σαμπάνη

Τα ψεύδη:

1. Ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου Δ. Μπέης εβεβαίωνε με μεγαλειώδη σοβαρότητα ότι οι νεκροί ήσαν τόσο πολλοί ώστε η χούντα τους έθαψε σε ομαδικούς τάφους με μπουλντόζες έξω από το νεκροταφείο του Ζωγράφου.

2. Η αποσιώπηση της μαρτυρίας Γουνελά. Προκαλεί κατάπληξη το γεγονός της "εξαφάνισης" από κάθε μέσο ενημέρωσης μιας τόσο σημαντικής μαρτυρίας. Ο Γουνελάς είναι ο επικεφαλής αξιωματικός και αρχηγός του άρματος που έριξε την πύλη. Ο ισχυρισμός του ότι είχε προηγηθεί συμφωνία με τους εκπροσώπους των φοιτητών (Λαλιώτη - Σταματέλο) να πέσει η πόρτα προκειμένου ν' απεγκλωβιστούν όσοι ήθελαν να βγουν έξω δεν αντικρούστηκε από κανέναν. Αυτό που λέει ξεκάθαρα είναι ότι κάποιοι εμποδίζονταν να βγουν. Ο ίδιος καταδικάστηκε για τρεις ανθρωποκτονίες σε ποινή φυλάκισης 7 μηνών !!!!

3. Η «θλιβερή» ιστορία της Ηλένια. Την πρώτη επέτειο του «Πολυτεχνείου», το 1974, ανάμεσα στα λουλούδια και τις φωτογραφίες υπαρκτών και ανύπαρκτων «νεκρών» που γέμισαν το πολύπαθες κτίριο, τις μάντρες, τις αυλές και τα κάγκελα του, ήταν και το σκίτσο μιας ωραιότατης κοπέλας. Δίπλα του, στο ίδιο κάγκελο υπήρχε ένα σημείωμα με τα εξής δακρύβρεχτα: «Την λένε Ηλένια Ασημακοπούλου. Είναι το κορίτσι μου. Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».

Το «δράμα» το πήραν οι εφημερίδες, μία από αυτές, δε – η «Αυγή» – έγραψε, κατά λέξη, τα εξής κάτω από το σπαραξικάρδιο τίτλο:

 ΤΙ ΑΠΟΓΙΝΕ Η ΗΛΕΝΙΑ ΜΟΥ; Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΟΡΙΟΥ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ 

και τον υπότιτλο: «Ηλένια Ασημακοπούλου. Χτυπήθηκε στις 17 Νοέμβρη στη Στουρνάρα από σφαίρα. Τι απόγινε» λέει:

«Χάθηκε το βράδυ της σφαγής. Κανένας δεν την ξανάδε. Πήγα σπίτι της αλλά έχουν χαθεί και οι γονείς της. Όποιος ξέρει για το μαρτυρικό τέλος της ας με πληροφορήσει».

Ο νεαρός σπουδαστής εγκατέλειψε όλες αυτές τις μέρες τα μαθήματα του, τοποθέτησε, όπου νόμιζε καλύτερα στο χώρο του Πολυτεχνείου ένα σκίτσο της φτιαγμένο πριν από τα γεγονότα, προσθέτοντας την αγωνία του: «Τι απόγινε;». Το όνομα του νέου είναι Γιάννης Ηλιόπουλος της Ηλεκτρονικής Σχολής». Κατέληγε το άρθρο.

Σε λίγο όμως αποκαλύφθηκε πως το σκίτσο της «δολοφονημένης» Ηλένιας – στο οποίο τόσοι φοιτητές και τόσες φοιτήτριες γονάτησαν δακρυσμένοι – είχε ληφθή από διαφήμιση σαμπουάν της αγγλικής εταιρίας «ΜΠΡΕΚ» και είχε δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και στην αγγλική έκδοση του τριμηνιαίου «Βόγκ» (το σκίτσο της διαφημίσεως – είναι «παστέλ» – το φιλοτέχνησε ο Άγγλος ζωγράφος Νικόλας Ήγκον και ως μοντέλο ποζάρησε η Νεοζηλανδή Νάνσυ Κρίντλαντ, γνωστό και πανάκριβο φωτομοντέλο, που από ηλικίας 4 χρονών ζει στο Λονδίνο).

Μετά τη διαπίστωση της απάτης, πανικόβλητοι οι διοργανωτές του πανηγυριού έσπευσαν να παραπέμψουν σε δίκη τον Ηλιόπουλο – από το όνομα του φαίνεται «γέννησε» την Ηλένια – ο οποίος καταδικάστηκε (άρον – άρον, στις 18/2/75) σε φυλάκιση οκτώ μηνών….

Ιστορικό - πολιτικό πλαίσιο

Τα ψέματα για το "Πολυτεχνείο" ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως μετά και συνεχίζονται εδώ και τέσσερις δεκαετίες. 

Κατ' αρχήν αξίζει να δούμε το ιστορικό πλαίσιο, τα όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν το τριήμερο 15-17 Νοεμβρίου 1973. 

Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε αποφασίσει να τερματίσει το στρατιωτικό καθεστώς, θεωρώντας ότι είχε εκπληρώσει την αποστολή του. Η απόφασή του αυτή δεν ήταν καθόλου αρεστή σε πολλούς, που επιθυμούσαν είτε τη συνέχιση του στρατιωτικού καθεστώτος είτε τη βίαιη ανατροπή του, αλλά αυτό ουδόλως τον απασχολούσε με δεδομένο ότι έπραττε πάντοτε αυτό που θεωρούσε ως εθνικά συμφέρον.

Στις 8 Οκτωβρίου 1973 έδωσε εντολή σχηματισμού πολιτικής κυβέρνησης στον Σ. Μαρκεζίνη, με σκοπό να οδηγήσει τη χώρα σε βουλευτικές εκλογές και να άρει όλες τις περιοριστικές διατάξεις του στρατιωτικού καθεστώτος (Κατάργηση του στρατιωτικού νόμου, χορήγηση αμνηστείας σε πολιτικούς κρατουμένους, κατάργηση της λογοκρισίας, κατάργηση του νόμου 1347 περί στράτευσης φοιτητών). Η ημερομηνία των εκλογών ορίστηκε για τις 10 Φεβρουαρίου 1974. Πολιτικοί όπως ο Π. Κανελλόπουλος και ο Γ. Μαύρος έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν θα συμμετάσχουν στις εκλογές, ενώ ο Η. Ηλιού και ο Γ. Ράλλης διαφοροποιούνταν, δηλώνοντας τελικά ότι θα πάρουν μέρος (κατόπιν έγκρισης του Κ. Καραμανλή από το Παρίσι). Είναι προφανές ότι το παλαιό πολιτικό κατεστημένο είχε αρχίσει τους διαγκωνισμούς προκειμένου να πετύχει τα μέγιστα προσωπικά οφέλη στην μεταπολιτευτική περίοδο. 

Ανάλογα έντονο ήταν το ενδιαφέρον Αμερικανών και Ισραηλινών για τις πολιτικές εξελίξεις στη Ελλάδα, οι οποίοι επιθυμούσαν να ξεφορτωθούν τον Παπαδόπουλο, αλλά το ενδεχόμενο δεν έμοιαζε καθόλου πιθανό, αφού όλα έδειχναν ότι θα παρέμενε ρυθμιστής της κατάστασης ακόμα και μετά τις εκλογές. Με τη δημοτικότητά του στα ύψη θεωρούνταν σχεδόν βέβαιο ότι θα κέρδιζε με άνεση τις επόμενες προεδρικές εκλογές που πλέον θα διενεργούσε η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση των εκλογών τις 10ης Φεβρουαρίου. Το Σύνταγμα του 1973, που κυρώθηκε με δημοψήφισμα, όριζε ως πολίτευμα της Ελλάδας την Προεδρική Δημοκρατία - αρ. 2 - και άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, με 7ετή θητεία. Κάτι έπρεπε να γίνει ώστε να μην έχουν τον ενοχλητικό Παπαδόπουλο για άλλα 7 χρόνια στο κεφάλι τους και μάλιστα όχι πια σαν δικτάτορα αλλά σαν δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο.

Αυτό το "κάτι" ήταν το "Πολυτεχνείο". Αν αυτό το "κάτι" ήταν τυχαίο, αυθόρμητο ή στημένο δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Το σίγουρο είναι ότι ανέκοψε την πορεία της χώρας προς τις εκλογές της 10ης Φεβρουαρίου και επέβαλλε ένα 8μηνο στρατιωτικό καθεστώς, που έληξε με την τραγωδία της Κύπρου. Για όλα αυτά μπορούν να γίνουν μόνο εικασίες αλλά οι "συμπτώσεις" είναι υπερβολικά πολλές για να θεωρηθούν ως τέτοιες. Συγκεκριμένα:

1. Φύλλο της "Πανσπουδαστικής" 8. Άσχετα με τη γνησιότητα ή όχι του πασίγνωστου φυλλαδίου, το γεγονός είναι ότι το ΚΚΕ και οι εξαρτώμενες οργανώσεις του δεν έχουν ιδέα του παρασκηνίου. Αυτό εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο την αμηχανία και τις αλληλοσυγκρουόμενες ανακοινώσεις.

2. Από όσα έγιναν γνωστά στη συνέχεια, την κύρια ευθύνη, το συντονισμό και την "επιχειρησιακή" καθοδήγηση την έχουν άτομα που αργότερα κατέλαβαν υψηλότατες θέσεις στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι απ' αυτούς είναι οι Μ. Δαμανάκη, ο Κ. Λαλιώτης και ο Σ. Τζουμάκας. Ως "πολιτικός συντονιστής" της ηγετικής ομάδας των φοιτητών εμφανίζεται ο Γ. Πεσμαζόγλου, όλως τυχαίως, μέλος της λέσχης Μπιλντενμπεργκ εκείνη την εποχή. 

3. Ο Γ. Πεσμαζόγλου αναφέρεται και ως βασικός συνομιλητής του εβραίου στρατηγού Μ. Νταγιάν, του οποίου η φυσική παρουσία στην Αθήνα εκείνες τις μέρες είναι απολύτως τεκμηριωμένη. Φέρεται μάλιστα να φιλοξενείται από τον εβραίο γιατρό Αλζαράκη, γαμπρό του Ιωαννίδη. Πόσο λογικό είναι αλήθεια να βρίσκεται στην Αθήνα λίγες μέρες μετά τη λήξη των εχθροπραξιών του πολέμου του Γιομ Κιπούρ ένας εβραίος στρατηγός; Ποια η σχέση του με τον Ιωαννίδη; Εκτός του Ιωαννίδη, ο στρατηγός Νταγιάν φέρεται να έχει σχέσεις και με τους αξιωματικούς Μπονάνο, Αραπάκη. Ο ρόλος των δύο συγκεκριμένων αξιωματικών στην προδοσία της Κύπρου και η σχέση τους με τους εβραίους αποκτά νέα διάσταση στη σημερινή γεωπολιτική συγκυρία με τα κυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου. 

Τι πέτυχε τελικά το "Πολυτεχνείο";

• Σίγουρα δεν ανέτρεψε καμιά χούντα. Το αντίθετο μάλιστα. Χρησιμοποιήθηκε για ν' ανακόψει την πορεία της χώρας προς τις εκλογές και την επιβολή ενός "δικτάτορα - μαριονέτα", του Ιωαννίδη, πίσω απ' τον οποίο βρισκόταν οι αμερικανοσιωνιστές. Πάγιοι στόχοι των σιωνιστών είναι η απόκτηση στρατηγικού βάθους και τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου και αμφότεροι εξυπηρετήθηκαν με τη διχοτόμηση της Κύπρου. Αξίζει ν' αναρωτηθεί κανείς αν οι τούρκοι θ' αποτολμούσαν ποτέ εισβολή με τον Παπαδόπουλο εκλεγμένο πρόεδρο της δημοκρατίας....
• Υπήρξε ο πρόδρομος της εγκαθίδρυσης ενός πολιτικού κατεστημένου πλήρως υποταγμένου από τη γέννησή του στις επιθυμίες των αμερικανοσιωνιστών. Είναι το ίδιο καθεστώς που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία και την απαξίωση. Είναι αυτό το καθεστώς που φτωχοποίησε τη χώρα για να την ξεπουλήσει. Τα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν εκείνες τις μέρες αναδείχτηκαν σε ισχυρά κομματικά στελέχη στη συνέχεια και καθόρισαν τη μοίρα μας σήμερα
• Χρησιμοποιήθηκε για την "εξιλέωση και νομιμοποίηση" της μαρξιστικής αριστεράς. Οι δήθεν "ελεύθεροι αγωνιζόμενοι φοιτητές" έδωσαν το άλλοθι στο απαξιωμένο κομουνιστικό κόμμα να επανέλθει στο πολιτικό προσκήνιο και μάλιστα με τους δικούς του όρους. Ας μην ξεχνάμε ότι το κόμμα της προδοσίας και του εγκλήματος είναι ένα από τα κόμματα της ελληνικής βουλής που δεν έχουν υπογράψει δηλωση σεβασμού του πολιτεύματος στον Άρειο Πάγο. Είναι το κόμμα που μπορεί να λέει ότι παλεύει για την ανατροπή του πολιτεύματος με κάθε μέσο και να μην το πειράζει κανείς 

Τελικά μελετώντας κανείς την ιστορία του "Πολυτεχνείου" δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει ότι πρόκειται για έναν μύθο και μάλιστα κακοφτιαγμένο. Δεν έχουν άδικο όσοι αποκαλούν τη σημερινή μέρα Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΑΓΚΕΛΟΠΟΡΤΑΣ ...