Κυριακή 30 Μαρτίου 2008
Ανακοινώθηκαν οι ιδρύσεις, προαγωγές και καταργήσεις των σχολείων
Για λεπτομέρειες επισκεφτείτε τη σελίδα www.sechal.gr
Παρασκευή 28 Μαρτίου 2008
Αγωνιστική Ποίηση
Κοίταξα πίσω μου, είδα Ιστορία' ένιωσα τον προορισμό.
Κοίταξα γύρω μου, είδα χάος' σκέφτηκα ότι χρειάζεται πρόσωπο.
Κοίταξα μπροστά μου, είδα δρόμο' κατάλαβα ότι αξίζει να προσπαθήσω.
Κοίταξα μέσα μου, είδα πίστη' ήξερα ότι θα φτάσω σίγουρα στη νίκη.
Κοίταξα γύρω μου, είδα χάος' σκέφτηκα ότι χρειάζεται πρόσωπο.
Κοίταξα μπροστά μου, είδα δρόμο' κατάλαβα ότι αξίζει να προσπαθήσω.
Κοίταξα μέσα μου, είδα πίστη' ήξερα ότι θα φτάσω σίγουρα στη νίκη.
Κύπρος 1955, ανώνυμος.
Τρίτη 18 Μαρτίου 2008
Τα προκλητικά προνόμια των συντεχνιών. (Απόσπασμα από την "Καθημερινή" 16/3/2008
"Τον χειμώνα του 1951 ο Γεώργιος Καρτάλης σαν υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση του στρατηγού Πλαστήρα, προσπαθούσε να βάλει τάξη στα ερειπωμένα οικονομικά και να ανορθώσει την κατεστραμμένη οικονομία. Ο Καρτάλης βρήκε τότε απέναντι του την οικονομική ολιγαρχία που είχε λεηλατήσει τις πιστώσεις του σχεδίου Μάρσαλ αλλά και τις συντεχνίες, με πρώτη εκείνη των υπαλλήλων της Τραπέζης της Ελλάδος. Αλλά ο Καρτάλης ήταν αγωνιστής και ήξερε να απαντά στις προκλήσεις. Έστειλε, λοιπόν, τον νεαρό συνεργάτη του, Δημ. Χαλίκια (που μετά το '81 έγινε διοικητής στην Τράπεζα της Ελλάδος), και πήρε από την τράπεζα το μισθολόγιο των υπαλλήλων, που ήταν και τότε όπως και τώρα από τα υψηλότερα στη χώρα. Με τα στοιχεία - φωτιά στα χέρια, λοιπόν, ο Καρτάλης παίρνει στο τηλέφωνο τον Γιάννη Αλευρά που τότε ήταν πρόεδρος της ΟΤΟΕ και του λέει: «Αν αύριο η απεργία δεν ανασταλεί, θα δημοσιευθεί σε όλες τις εφημερίδες το μισθολόγιο σας». Ούτε λόγος, βέβαια, ότι την επομένη όλοι γύρισαν στις δουλειές τους!
Λεηλασία αγαθών
Η ιστορία είναι διδακτική επιστήμη και το παράδειγμα που παρετέθη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση δεν μπορεί να θεάται αδιάφορη στην κατάληψη του κράτους και τη λεηλασία κοινωνικών αγαθών (όπως το ρεύμα, το δημόσιο χρήμα, η καθαριότητα κ.λπ.) από αδίστακτες συντεχνίες. Πρέπει να αντιδρά και με μέτρα που εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία των δημοσίων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, αλλά προπαντός με τα όπλα της ενημέρωσης που προσφέρει η δημοκρατία, προκειμένου να διαφωτίσει την κοινωνία και να την ενεργοποιήσει στην αντίσταση της στην αυθαιρεσία των συντεχνιών. Και η ενημέρωση αρχίζει πρώτα απ' όλα από την αποκάλυψη των προνομίων. Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία, το εμπόριο, τις υπηρεσίες κ.λπ. είναι πάνω από 4,5 εκατομμύρια άτομα, στη συντριπτική πλειοψηφία τους χαμηλόμισθοι, με αποδοχές που ξεκινάνε από τον κατώτατο μισθό των 756 ευρώ τον μήνα για να φτάσουν για κοπιαστική δουλειά 8 ωρών και πλέον τα 1.500-1.800 ευρώ. Αυτοί δεν απεργούν, ίσως γιατί δεν αποτολμούν, φοβούμενοι την απόλυση και την ανεργία και ίσως γιατί δεν έχουν αξιόπιστα συνδικάτα να τους εκπροσωπούν.
Η ιστορία είναι διδακτική επιστήμη και το παράδειγμα που παρετέθη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση δεν μπορεί να θεάται αδιάφορη στην κατάληψη του κράτους και τη λεηλασία κοινωνικών αγαθών (όπως το ρεύμα, το δημόσιο χρήμα, η καθαριότητα κ.λπ.) από αδίστακτες συντεχνίες. Πρέπει να αντιδρά και με μέτρα που εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία των δημοσίων επιχειρήσεων και υπηρεσιών, αλλά προπαντός με τα όπλα της ενημέρωσης που προσφέρει η δημοκρατία, προκειμένου να διαφωτίσει την κοινωνία και να την ενεργοποιήσει στην αντίσταση της στην αυθαιρεσία των συντεχνιών. Και η ενημέρωση αρχίζει πρώτα απ' όλα από την αποκάλυψη των προνομίων. Στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία, το εμπόριο, τις υπηρεσίες κ.λπ. είναι πάνω από 4,5 εκατομμύρια άτομα, στη συντριπτική πλειοψηφία τους χαμηλόμισθοι, με αποδοχές που ξεκινάνε από τον κατώτατο μισθό των 756 ευρώ τον μήνα για να φτάσουν για κοπιαστική δουλειά 8 ωρών και πλέον τα 1.500-1.800 ευρώ. Αυτοί δεν απεργούν, ίσως γιατί δεν αποτολμούν, φοβούμενοι την απόλυση και την ανεργία και ίσως γιατί δεν έχουν αξιόπιστα συνδικάτα να τους εκπροσωπούν.
Ποιοι απεργούν ανά τακτά, μάλιστα, διαστήματα, τα τελευταία 50 χρόνια; Οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, και μάλιστα όχι οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι οι περισσότεροι, αλλά οι ολιγάριθμες ομάδες που εργάζονται στις ΔΕΚΟ, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την καθαριότητα των δήμων κ.λπ., και στις κρατικές τράπεζες, με πρώτη την Τράπεζα της Ελλάδος. Είναι τυχαίο ότι αυτές οι ολιγάριθμες ομάδες, που στην ουσία συμπεριφέρονται σαν οι ΔΕΚΟ να είναι ιδιοκτησία τους, και συνεπώς σαν να έχουν το δικαίωμα να τις κλείνουν όποτε έχουν νέες διεκδικήσεις, αποκαλούνται, όχι μόνο από τη σημερινή κυβέρνηση αλλά από όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας 50ετίας, προνομιούχες; Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου τις αποκάλεσε ρετιρέ, το 1983, δεν ήταν συμπτωματικό.
0 μύθος των εισφορών
Οι συντεχνίες έχουν καλλιεργήσει τον μύθο ότι έχουν καλύτερες αποδοχές, υψηλότερες συντάξεις κ.λπ. γιατί έχουν ισχυρά ταμεία που τα προικοδοτούν με τις μεγάλες εισφορές τους. Δεν είναι αλήθεια όμως αυτό! Από τα στοιχεία του τακτικού προϋπολογισμού προκύπτει ότι η επιχορήγηση που δίνει το κράτος, δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος, για τη συμπλήρωση της σύνταξης, στον ασφαλισμένο στο ΙΚΑ -ΕΤΑΜ θα είναι εφέτος 3.666 ευρώ, στον ασφαλισμένο στον ΟΓΑ 4.930 ευρώ και στον ασφαλισμένο στον ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ, ΤΑΕ - ΤΣΑ) 627 ευρώ. Αντίθετα η κρατική επιχορήγηση στο Ασφαλιστικό Ταμείο του ΟΤΕ φθάνει τα 9.346 ευρώ ανά ασφαλισμένο το έτος και στο Ασφαλιστικό Ταμείο της ΔΕΗ τα 16.212 ευρώ.
Αυτά είναι τα κεκτημένα που δήθεν κατακτήθηκαν με αγώνες. Είναι στην ουσία πόροι του κοινωνικού συνόλου, χρήματα των φορολογουμένων που αντί να πάνε στους 1 εκατ. συνταξιούχους του ΙΚΑ που η μέση σύνταξη τους φθάνει τα 600 ευρώ(!), πάνε στους 29.300 συνταξιούχους που έχουν συντάξεις από 2.000 ευρώ και πάνω!!! Και περιττό να πούμε ότι με το νομοσχέδιο της κ. Φ. Πετραλιά κανένα από τα Ταμεία των συντεχνιών δεν θίγεται αφού παρά την ένταξη τους στο ΙΚΑ διατηρούν την αυτοτέλεια τους και την αυτονομία της διαχείρισης τους.
Στη συζήτηση του Ασφαλιστικού στην ολομέλεια της Βουλής που θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες μας, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών θα καταθέσει πλήθος στοιχείων που θα αποκαλύψουν την προκλητικότητα των προνομίων των συντεχνιών."
Ειλικρινά με εντυπωσίασε το άρθρο του Ν. Νικολάου στην "Καθημερινή". Ίσως να μη συμφωνώ σε όλα, κυρίως με τις κρίσεις του για κάποια ιστορικά πρόσωπα, τις οποίες και παρέλειψα, αλλά αυτό που μετράει είναι η ουσία και σε δυό λέξεις μπορεί να λεχθεί "Μας δουλεύουν" και μεις τους κοιτάμε.
Αλήθεια τι να σκέφτεται ο παραδοσιακός ψηφοφόρος των κομμάτων εξουσίας (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ). Ο μικροαστός δημόσιος υπάλληλος, ο μικροεπαγγελματίας, που δύσκολα τα φέρνει βόλτα;
Σάββατο 15 Μαρτίου 2008
Απεργιακή Κινητοποίηση 19 Μαρτίου
19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008
Οι δάσκαλοι απεργούν
Στο ΔΣ του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Κεν. & Νοτ. Χαλκιδικής κατατέθηκε πρόταση για τον συμβολικό αποκλεισμό της εισόδου του Πολυγύρου από 07:00 μέχρι 09:00. Μέχρι στιγμής το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ σφυρίζει αδιάφορα. Είναι φανερό ότι ο πρόεδρος του ΝΤ ΑΔΕΔΥ δεν θέλει να προχωρήσει στην εκδήλωση, αν και δραστήριο μέλος του ΠΑΣΟΚ Χαλκιδικής.
Από την άλλη ο πρόεδρος του συλλόγου των εκπ/κων δικαιολογείται ότι η εκδήλωση είναι θέμα της ΑΔΕΔΥ και δεν θα προχωρήσει μόνος του.
Τελικά μήπως μας δουλεύουν;
Ημερίδα για το Ασφαλιστικό
Ενδιαφέρουσα ημερίδα πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στο ξενοδοχείο "Νικόπολις" από το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Υπαίθρου Ν.Θεσσαλονίκης με θέμα "Το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό καθεστώς των εκπαιδευτικών". Κύριοι εισηγητές ήταν ο Γ. Ρωμανιάς, επιστημονικός συνεργάτης ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ο Γ. Μπαλάγκας, εκπ/κος του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ. Δυστυχώς παρά το εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα ήταν πολύ λίγοι οι εκπαιδευτικοί που παρακολούθησαν την ημερίδα.
Παρασκευή 14 Μαρτίου 2008
Καλωσόρισμα
Όπως είναι φανερό και από τον τίτλο, φιλοδοξία μου είναι να συγκεντρώσω σχόλια γύρω από την εκπαίδευση. Τα προβλήματα, οι προσδοκίες και οι προτάσεις συναδέλφων, γονιών και μαθητών θα έχουν ένα βήμα έκφρασης και προβολής.
Κύριος τόπος ενδιαφέροντος είναι η Χαλκιδική, χωρίς φυσικά να αποκλείονται και όλοι οι υπόλοιποι νομοί.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)